Htteberoerte tijdens halve marathon Amsterdam 16-10-2022

Gisteren was ik een van de vele enthousiaste deelnemers aan de halve marathon. Rond 14.7 km, bij het Tropenmuseum, ben ik in elkaar gezakt en heb een hitteberoerte gehad. Omdat ik denk dat er altijd wat te leren valt, hier een uitgebreid verslag.

Ik herinner me niks van wat er is gebeurd tot ik plat op de grond lag met natte handdoeken en ijs. Als er een early warning signaal was dan heb ik het gemist. Ik heb achteraf wel gezien dat mijn hartslag 20-10 minuten voor de collapse korte hoge pieken vertoonde (van gem. 170 bpm opeens naar 181-183 bpm en dan weer terug naar 170 bpm). In de laatste 10 minuten daalde mijn hartslag gestaag tot ca 150 bpm terwijl ik dezelfde inspanning bleef leveren. Ook dit heb ik tijdens het lopen niet gemerkt.

Een van de omstanders (toevallig een arts) heeft mij uitstekend opgevangen en ook direct de EHBO gebeld. Ze vertelde dat ik zwalkte en me aan een dranghek vasthield, toen viel en weer op wilde krabbelen omdat ik verder wilde. Dat lukte niet en ze liet me op de grond liggen. Ik heb begrepen dat er snel twee EHBO-medewerkers per fiets aankwamen met ijs en natte handdoeken. Zij hebben mij geprobeerd te koelen terwijl mijn temperatuur ondertussen opliep tot boven de 40 graden. Gelukkig zakte mijn temperatuur daarna weer. Na circa 40 minuten was mijn temperatuur ‘veilig’ rond 37.3 graden en mocht ik proberen te gaan zitten. Even later ben ik naar een nabijgelegen bankje begeleid. Ik had zo’n gouden thermodeken om gekregen tegen afkoeling want mijn kleren waren volledig doorweekt geraakt met ijswater, de zon was weg en er stond een frisse wind.

Ik ben uiteindelijk met de deken omgeslagen een stuk gaan wandelen langs de route omdat de EHBO-medewerkers het druk hadden en weer door moesten om anderen te helpen. Er was geen goede opvang geregeld, maar gelukkig kwam ik ruim een kilometer verder langs een mobiele EHBO-post. Daar bleek ik inmiddels onderkoeld tot 35 graden, ben ik opgewarmd en uiteindelijk in een busje naar het startpunt teruggebracht waar ik mijn warme kleren kon aantrekken.

Mijn achtergrond: ik ben 58, slank en goed getraind, heb vier weken geleden de Damloop in een vergelijkbaar tempo gelopen als mijn tempo tijdens de halve marathon (rond 4:30 min/km). Ik heb dit jaar circa 1.100 km gelopen en ben daarnaast ook 2x per week actief als hockeyer. Ik ben gek op warm weer en ga ook met plezier hardlopen als het 30+ graden is. Het was gisteren 17 graden en ik had ook nog mijn ‘cooling hat’ op (dat is een pet die je nat maakt en die dan 6 uur lang verkoeling op je hoofd geeft omdat er speciale pads in zitten die lang nat blijven). Ik had al met al tevoren geen enkel idee dat een hitteberoerte zou kunnen opspelen.

Hoe kon dit nou gebeuren? Mijn conclusies achteraf:
1. Ik was vanaf maandag (6 dagen voor de race) zeer verkouden/licht grieperig en heb tot vrijdagnamiddag daarom niet gelopen. Vrijdagmiddag ging een rustig 7k loopje prima, zaterdagochtend ging een nog rustiger 5k loopje iets minder want ik vond mijn hartslag wat hoog. Op zondagochtend had ik het idee dat ik, afgezien van af en toe mijn neus snuiten, er wel doorheen was. Maar vermoedelijk heeft dit toch bijgedragen aan mijn beroerte
2. Ik heb onvoldoende gedronken. Ik heb vlak voor de start 450 ml sportdrank gedronken en had 2 flacons van 150ml bij me in een heupgordel. Heb de eerste flacon na 7km opgedronken (maar bij thuiskomst bleek er nog 20 ml in te zitten, dus 130 ml gedronken), de tweede wilde ik na 14 km drinken maar daar ben ik niet meer aan toe gekomen.

Gelukkig heb ik er niks aan overgehouden. Ik ben zelf naar de trein gelopen (20 minuten) en met de trein naar huis gegaan. Het enige dat ik sindsdien heb is een gigantische (neus)verkoudheid met veel niezen. Dat zal ook wel weer overgaan. Ik besef me heel goed dat het heel anders had kunnen aflopen. Ik ben dan ook een ieder zeer dankbaar die ervoor heeft gezorgd dat EHBO-medewerkers tegenwoordig met ijs, natte handdoeken en een thermometer uitrukken bij dit soort meldingen.